روستای ورکان یکی از روستاهای شهرستان کاشان در 65 کیلومتری از این شهر در منطقه ای کوهپایه ای با جمعیت حدود 1000 نفر قرار دارد.از مهمترین محصولات روستای ورکان گل محمدی می باشد.
این روستای زیبا قدمتی طولانی داشته و همواره در طول تاریخ مناطق اطراف کاشان و اصفهان امروزی در روز گاران قدیم از اهمیت خاصی برخوردار بوده است.
در روزگارن قدیم ناحیه روستای ورکان به واسطه موقعیت اش در منطقه مهم تلقی می شده و جایگاه بزرگان زمان خود بوده است که با مختصر نظری به حوالی روستا و آثار و بناهای موجود در آن و اندکی تامل میتوان بدان پی برد.
اين محل در نزديكي نارين قلعه ميبد با گنبدي زرد رنگ و مخروطي شكل قرار گرفته است. بناي آن از خشت و گل و ستونهايي اسكلت مانند از آجر و خشت پخته ساخته شده است. مورد استفاده آن در قديم چنين بوده كه در زمستانها قسمت مخروطي شكل و كوچكي داخل آن را پر از آب مي كرده اند؛ بر اثر سرما آب داخل گودي مخروطي شكل يخ
شهرستان ميبد در شمال غربي يزد بر سر راه يزد به اصفهان تهران قرار گرفته است. ميبد از واژه هاي فارسي ميانه مي باشد كه در دوره ساساني به اين شهر اطلاق مي شده و در متن هاي تاريخي و جغرافيايي قرون اسلامي بارها از اين نام ياد شده است. عليرغم آسيبهاي فراوان به بافت سنتي اين شهر، هنوز بسياري از پديده ها و ع
مزاري است كه بسيار مورد احترام اهالي است و داراي بقعه اي زيبا و با شكوه با گنبدي عظيم مي باشد. بناي بقعه در سال 224 ه. ق. پايان يافته است. تزئينات داخلي آن از آثار ملاحسن نقاش باشي بافقي است. دو تخته آجر پخته نصب شده بر سر در و يك قطعه سنگ ميان آن دو، طاس مسي بزرگ و كنده كاري شده سقاخانه، پوشش بدنه
شهرستان بافق با وسعتي در حدود 5298 كيلومتر مربع در شرق استان يزد و در كنار مسير راه آهن تهران-كرمان قرار گرفته است. اين شهرستان از لحاظ وسعت دومين شهرستان استان بوده و داراي دو بخش و شش دهستان مي باشد.
بناي بقعه يا خانقاه شيخ خليل الله ثاني از نوادگان شاه نعمت الله ولي جزئي از مجموعه وسيعي بود كه به عنوان خانقاه شاه نعمت الله ولي ايجاد شده است. گنبد آجري برفراز بقعه مربع شكل و سنگ مرمرهاي خوش تراش و ظريف در زير گنبد با كتيبه هاي مختلف داراي نقشهاي گل و بوته حجاري شده از آثار جالب اين بقعه مي باشد.
اين بنا در روستاي توران پشت از توابع شهرستان تفت واقع شده است. گنبدي كه ديده مي شود داراي برجي هشت ضلعي و سنگي است كه از سنگهاي ساده نماسازي شده و از لحاظ شيوه و سبك معماري عهد سلجوقي نمونه قابل ملاحظه به شمار مي رود. در بالاي محراب آن كتيبه اي آجري به خط كوفي موجود بوده كه در سال 1315 به موزه ايران